Cruquis
In het droomgemaal
Heerst een gietijzeren stilte
De zuigers zuigen zich in hun hoogglans vast
Het water staat als glas
Ontmanteld en ontdaan ben je van vuur en rook
De bakstenen pijp wijst naar de lucht
Gepijnigd door zoveel wolken
Echoos van stoom
Ik sta in mijn benen op drooggevallen grond
En kijk met witgekalkte ogen
Naar vogels die door een hels licht
Worden voortbewogen
Blindgeworden aan de dag
Dagelijkse drainage van symbolen
Hoe zijn we hier ooit terecht gekomen?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-02-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Cruquis ’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.