meisje

Geert Messelis

mei sluipt gesluierd langs
een vrouw die kind wil blijven
het klappertanden om afwezigheid
toch loopt ze langs de straten
en kan het licht niet dempen
de korenmaat is uit haar hand gevallen
we zoeken ons een weggetje
afwezige aanwezigheid
die nog niet is gemerkt
ze kiest om niet te leven
in onbedaarlijk baren

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht 

Geplaatst op: 29-04-2017

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘meisje’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.