Prinsje mijn paardje

summerblondje

 Je zwarte ogen
 Je prachtige manen
 In me ogen zitten tranen
 tranen van verdriet

 Die ene dag toen was je laatste dag
 je wilde niet gaan Ik hoor je nog hinniken
 je wilde na je vrienden toe
 Je was het leven bij mij nog lang niet moe

 Je wilde blijven bij mij
 Omdat Ik van je geboorte af aan bij je was
 Ik hield je stevig vast
 Tot de tijd gekomen was
 Ik fluisterde: Eens zal ik je vinden

 Om dan voor al tijd aan me te binden
 Je manen Zwart en grijs
 Je prachtige glanzend vacht

 In mijn gedachten ben je nog altijd
 Ik hebt van jou nog lang geen spijt
 Eens komt de dag
 dat ik bij jou zijn mag.