«»
Roseslok voorzichtig-aan wat weg
Zo overheerlijk met dit weer, maar ja,
op is echt wel op! Vette pech.
Voor mij altijd opnieuw aan een stralende
zomer verbonden
Toch al tot de nodige passiviteit gedoemd
smaakt die me, wonder boven wonder
Mijn gehavende lijf protesteert niet eens
Bof ik even! Deze kwaliteit zeker geroemd!
Niet al teveel, door veel schade en schande
ondervonden,
blijf ik meest met beide voeten op de grond
Keer op keer dat hartgrondig moeten leren,
geen mens verleidt me nog, zo verkondig ik
luid en overtuigend aan wie het maar horen wil...
Dakoyria, 2020.
Een allerlaatste Roseslok...
Ik slobber een laatste, tamelijk lichteRoseslok voorzichtig-aan wat weg
Zo overheerlijk met dit weer, maar ja,
op is echt wel op! Vette pech.
Voor mij altijd opnieuw aan een stralende
zomer verbonden
Toch al tot de nodige passiviteit gedoemd
smaakt die me, wonder boven wonder
Mijn gehavende lijf protesteert niet eens
Bof ik even! Deze kwaliteit zeker geroemd!
Niet al teveel, door veel schade en schande
ondervonden,
blijf ik meest met beide voeten op de grond
Keer op keer dat hartgrondig moeten leren,
geen mens verleidt me nog, zo verkondig ik
luid en overtuigend aan wie het maar horen wil...
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een allerlaatste Roseslok...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.