ZOMERGASTEN
Op het Vlaamse en Nederlandse strand
toeft men in nauwe ruimte, aanschouwt wijdheid
van zee en einder, die zoenen zonder tijd:
genieters uit Europees binnenland.
Die mensen mochten met speurend verstand
eens de kust verlaten vol verkenningsvlijt.
Wat schuilt in zwijgend bos, stille moerasstrijd,
bescheiden bloeiend, heuvelig stuifzand?
Hier zijn koele schaduwparadijzen,
allang bekend bij kleine, wijze dieren,
die ieder jaar weer naar dit lieve oord reizen.
Vogels en vlinders van het Zuiden sieren,
aan hitte ontsnapt, op fleurige wijze
het frisse groen binnen onze rivieren.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Mensen houden van de zomer aan onze kusten en in onze bossen. Dieren uit Zuidelijke gebieden komen weleens bij ons om in de zomer meer koelte te zoeken.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ZOMERGASTEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.