Een bankje

wil melker

een bankje


je stapte
onzekere passen
liep een vage
weg onder een
onbekende hemel

het voelde als
gewoon aan de
wandel alleen mensen
waren er niet geen
lachende gezichten

je miste de
zwaai en het
vriendelijk groeten
ook huizen hadden
een andere kleur

een bankje zou
fijn zijn om even
te rusten en dan
beleefd te vragen
waar we nu zijn

maar geen bankje
wel pijn in de voeten
een toilet om niet aan
denken dat heeft
iemand ooit gezegd


wil melker
03/05/2022
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 03-05-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een bankje’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.