Toch besmet...
Ik kijk het nu wel zo direct in de ogen: de dood door
corona weer eens aangericht
Een vrouw, in de wachtkamer van de tandarts bericht
dat vorige week haar man eraan overleed.....
Tussen ons in hangt een megagroot doorzichtig scherm,
de tafel eronder grondig schoongemaakt en door niets of
niemand aangeraakt, vertelt zij dan door
Beiden hebben we -wat heet!- een beschermend mond-
kapje voor
De gang naar de tandartskamer is gemarkeerd door
felgekleurde vloersporen
Wachtende patienten kregen streng aangereikt waar zij
veilig te zitten behoren! De tandarts zelf is beveiligd door
mondkap en een doorzichtig, groot scherm. Ik hoor een
stem, ken ik hem?
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-01-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toch besmet...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.