INLOGGEN
«»

Toch besmet...

Ik kijk het nu wel zo direct in de ogen: de dood door
corona weer eens aangericht
Een vrouw, in de wachtkamer van de tandarts bericht
dat vorige week haar man eraan overleed.....

Tussen ons in hangt een megagroot doorzichtig scherm,
de tafel eronder grondig schoongemaakt en door niets of
niemand aangeraakt, vertelt zij dan door
Beiden hebben we -wat heet!- een beschermend mond-
kapje voor

De gang naar de tandartskamer is gemarkeerd door
felgekleurde vloersporen
Wachtende patienten kregen streng aangereikt waar zij
veilig te zitten behoren! De tandarts zelf is beveiligd door
mondkap en een doorzichtig, groot scherm. Ik hoor een
stem, ken ik hem?

Dakoyria, 2021.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-01-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toch besmet...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.