8 September 2020

Han Messie

In de morgen
wacht het mesje der geneeskunst
op zijn beurt om al helend te snijden
tot bestrijding van kwaal of dreiging

de stroom en woorden van het scherm
die uur en handeling aanduiden
verzaken deze dag hun plichten

mensen verwachten helpende handen
maar kunnen het verlangde gebeuren
tot ieders grote spijt niet beleven
gaan hongerig en verslagen weg

geschonken bloemen brengen troost
uit de mengeling van geuren
stijgt een spoedig weerzien met de arts.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 29-09-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)

Informatie bij het gedicht

Op 8 September ging ik naar het Amphiaziekenhuis in Breda om een vetbult, die ik al jaren had, uit mijn rug te laten halen. Maar wegens moeilijkheden met de computer kregen alle mensen voor dagopname te horen dat hun behandeling niet door kon gaan. Op 28 september ben ik alsnog met succes geopereerd.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘8 September 2020’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.