«»
gegroeide vertrouwensband tussen ons
Haar sterk dementerende man ligt sinds
kort in het ziekenhuis
Tijdelijk ja, hem wacht verder de verpleeg-
afdeling van het verzorghuis
Als dát nu maar dichtbij is, uit zij haar
bezorgdheid Daarna voeren we met het
onoverzichtelijke gangenstelsel strijd!
Naar we vermoedden vervoerde ons een
vriendelijke Irakees Het voerbedrijf is
bij voortduring om goed personeel verlegen
geweest Tweeënhalf jaar in Nederland,
stuurt hij met vaardige hand
Op de desbetreffende gang loopt de geliefde
van de vrouw die ik begeleid
Achter de rollator, dat mág helemaal niet!
Hij moest zo nodig plassen en zág geen mens...
Ik vóel bijna zijn strijd
In de rustige recreatieruimte kijkt hij onzeker om
zich heen: angstig, nogal wantrouwend Wat toch
gebeurt er zo meteen?
Koffie leidt dan wat af, hij weet nog wie ik ben!
We praatten wat over de kinderen Moeizaam klinkt
er zijn stem
Met heel veel tederheid groet na een poos hem
zijn vrouw Hij wil méé, tactvol lost zij dit dilemma op
Later zegt zij zacht tegen mij: ik ben toch zo blij dat
je erbij bent Drieënzestig jaar getrouwd, altijd zo'n
lange, zware vent Het ging niet meer en nu dít...
Haar stem klinkt zwak, zij toont wel zo hondsmoe
De taxi wacht, we gaan weer naar huis, best nog
een heel end.
Dakoyria, 2019.
Zo'n heel moeilijk bezoek
Zij had me gevraagd mee te gaan door degegroeide vertrouwensband tussen ons
Haar sterk dementerende man ligt sinds
kort in het ziekenhuis
Tijdelijk ja, hem wacht verder de verpleeg-
afdeling van het verzorghuis
Als dát nu maar dichtbij is, uit zij haar
bezorgdheid Daarna voeren we met het
onoverzichtelijke gangenstelsel strijd!
Naar we vermoedden vervoerde ons een
vriendelijke Irakees Het voerbedrijf is
bij voortduring om goed personeel verlegen
geweest Tweeënhalf jaar in Nederland,
stuurt hij met vaardige hand
Op de desbetreffende gang loopt de geliefde
van de vrouw die ik begeleid
Achter de rollator, dat mág helemaal niet!
Hij moest zo nodig plassen en zág geen mens...
Ik vóel bijna zijn strijd
In de rustige recreatieruimte kijkt hij onzeker om
zich heen: angstig, nogal wantrouwend Wat toch
gebeurt er zo meteen?
Koffie leidt dan wat af, hij weet nog wie ik ben!
We praatten wat over de kinderen Moeizaam klinkt
er zijn stem
Met heel veel tederheid groet na een poos hem
zijn vrouw Hij wil méé, tactvol lost zij dit dilemma op
Later zegt zij zacht tegen mij: ik ben toch zo blij dat
je erbij bent Drieënzestig jaar getrouwd, altijd zo'n
lange, zware vent Het ging niet meer en nu dít...
Haar stem klinkt zwak, zij toont wel zo hondsmoe
De taxi wacht, we gaan weer naar huis, best nog
een heel end.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zo'n heel moeilijk bezoek’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.