De mens wikt
Je ogen maskeren
je kommer en wee
jouw onpeilbaar verdriet
jouw kijkers omfloerst
je houd je sterk
met je kerk
maar wolken kalligraferen in het zwerk
dat ook voor jou alleen wacht een zerk
en bestaat geen macht
in jouw donkere nacht
die op je wacht
alleen mijn liefde voor jou in al haar pracht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De mens wikt’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.