«»
in alles samen
tegelijk leven wij
ondeelbaar handelend
van tel op tel
zijn wij steeds elkaar
van het ene moment
op het andere echter
is het anders vandaag
een stap vooruit
lijkt de een de ander
in alles wat wij doen
een slikt al koffie
als nog de ander
zijn beker pakt
lopen scheren wassen
steeds een stap vooruit
blijven wij nu elkaar
ook op handafstand
stevig vast en bijeen
krijgen we mekaar niet
langzamer of sneller
steeds toch lopen wij
naast of achter onszelf
STOP
zegt dan iets in ons
tot lichaam en hoofd
zich weer samen vinden
STOP (112)
synchroon de tijdin alles samen
tegelijk leven wij
ondeelbaar handelend
van tel op tel
zijn wij steeds elkaar
van het ene moment
op het andere echter
is het anders vandaag
een stap vooruit
lijkt de een de ander
in alles wat wij doen
een slikt al koffie
als nog de ander
zijn beker pakt
lopen scheren wassen
steeds een stap vooruit
blijven wij nu elkaar
ook op handafstand
stevig vast en bijeen
krijgen we mekaar niet
langzamer of sneller
steeds toch lopen wij
naast of achter onszelf
STOP
zegt dan iets in ons
tot lichaam en hoofd
zich weer samen vinden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 27-02-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Peter Paul DoodkorteActief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:
(Gelukkig} geschreven na een herseninfarct | 27 februari 2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘STOP (112)’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.