«»
De man is vreselijk bang voor de dood
Hij is ontzettend bang om dood te gaan
Doodsbang
Hij denkt vrijwel voortdurend
En al bijna zijn hele leven lang
Dat hij ernstig ziek is
En dat zijn dagen zijn geteld
Hij is zo bang bang bang
Zijn leven is een hel
Hij lijdt aan de ziekte
Van hypochondrie
Maar zelf wil hij dit niet weten
Zijn problemen zijn immers puur
Van lichamelijke aard
En de mensen die hem zeggen
Dat hij misschien hulp moet zoeken
Voor zijn kwellende gedachten
Nou die verklaart hij allemaal voor gek
Hij slikt vitaminepreparaten
En drinkt gezonde drankjes
Hij let altijd op zijn voeding
Want hij is bang om dood te gaan
Hij wil zijn lijden namelijk
Nog heel lang zien te rekken
Soms voelt hij zich zo ziek
Dat hij haast niet meer zou willen leven
Maar dat is geen reƫle optie
Als je bang bent voor de dood
Tot nu blijft hij gewoon in leven
Maar er komt vast een moment
Dat hij gelijk zal krijgen
Waarschijnlijk als hij een jaar of negentig is
Als de stress hem echt te veel wordt
En zijn hart het niet meer trekt
Dan zegt hij op zijn sterfbed:
"Zie je wel
Jullie wilden mij niet geloven
Jullie dachten dat ik gek was
Nu ga ik dood
Ik zei toch dat ik ziek was !"
En dat is dan het einde
Van een erge hypochonder
Die heus wel ziek was
Maar niet zoals hij zelf dacht
De hypochonder
De hypochonderDe man is vreselijk bang voor de dood
Hij is ontzettend bang om dood te gaan
Doodsbang
Hij denkt vrijwel voortdurend
En al bijna zijn hele leven lang
Dat hij ernstig ziek is
En dat zijn dagen zijn geteld
Hij is zo bang bang bang
Zijn leven is een hel
Hij lijdt aan de ziekte
Van hypochondrie
Maar zelf wil hij dit niet weten
Zijn problemen zijn immers puur
Van lichamelijke aard
En de mensen die hem zeggen
Dat hij misschien hulp moet zoeken
Voor zijn kwellende gedachten
Nou die verklaart hij allemaal voor gek
Hij slikt vitaminepreparaten
En drinkt gezonde drankjes
Hij let altijd op zijn voeding
Want hij is bang om dood te gaan
Hij wil zijn lijden namelijk
Nog heel lang zien te rekken
Soms voelt hij zich zo ziek
Dat hij haast niet meer zou willen leven
Maar dat is geen reƫle optie
Als je bang bent voor de dood
Tot nu blijft hij gewoon in leven
Maar er komt vast een moment
Dat hij gelijk zal krijgen
Waarschijnlijk als hij een jaar of negentig is
Als de stress hem echt te veel wordt
En zijn hart het niet meer trekt
Dan zegt hij op zijn sterfbed:
"Zie je wel
Jullie wilden mij niet geloven
Jullie dachten dat ik gek was
Nu ga ik dood
Ik zei toch dat ik ziek was !"
En dat is dan het einde
Van een erge hypochonder
Die heus wel ziek was
Maar niet zoals hij zelf dacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-10-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De hypochonder’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.