«»
een mistig vergeten
ik streel je gezicht
pak wat donkere
schaduw erbij
anders weerkaatst
licht in je blik
juist daar
waar ik tast
jou zoek lijkt
weten een vaag
en mistig vergeten
wij bewandelen
stukjes bekend
jij lacht met de
bloemen die jou
hebben herkend
nog schijnt
de zon in een
wereld voor samen
toch somber jij
regen wat vaker
eens komt de dag
dat jij verbaasd
aan de spiegel vraagt
wie is nou de meneer
die achter mij staat
wil melker
30/11/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Een mistig vergeten
een mistig vergeten
ik streel je gezicht
pak wat donkere
schaduw erbij
anders weerkaatst
licht in je blik
juist daar
waar ik tast
jou zoek lijkt
weten een vaag
en mistig vergeten
wij bewandelen
stukjes bekend
jij lacht met de
bloemen die jou
hebben herkend
nog schijnt
de zon in een
wereld voor samen
toch somber jij
regen wat vaker
eens komt de dag
dat jij verbaasd
aan de spiegel vraagt
wie is nou de meneer
die achter mij staat
wil melker
30/11/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-11-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een mistig vergeten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.