INLOGGEN
«»

Kanker.

Ik ontplof, ik schreeuw het uit,
alles is chaos, vanbinnen razernij.
Rollercoaster van gevoelens,
dof, vuur, verstikking nabij.
Vanbinnen onzeker, gevaarlijk domein,
een storm die raast, gaat het voorbij?
Ik onderdruk, uiterlijk kalm;
niets te merken, toon zelfs blij.
Het beneemt al mijn kracht,
gaat dit voorbij?
Ik geef niet op, ga door en vecht;
deze strijd kan (moet) ik alleen winnen.
Mijn lichaam word zwak, mentaal nog sterk;
de kracht van boosheid, maakt dat ik vecht.
De ziekte verzwakt, de kanker ebt weg,
lichamelijk weer sterker, mentaal bijna weg.
Nooit meer de oude,
maar blij dat ik won.
En nu weer gaan leven,
zoals het ooit begon.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-05-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

fogske
Actief sinds: 29-11-2014Informatie bij het gedicht:

kanker was de diagnose, een strijd die ik won. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kanker.’ van fogske zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.