Kanker.

fogske

Ik ontplof, ik schreeuw het uit,
alles is chaos, vanbinnen razernij.
Rollercoaster van gevoelens,
dof, vuur, verstikking nabij.
Vanbinnen onzeker, gevaarlijk domein,
een storm die raast, gaat het voorbij?
Ik onderdruk, uiterlijk kalm;
niets te merken, toon zelfs blij.
Het beneemt al mijn kracht,
gaat dit voorbij?
Ik geef niet op, ga door en vecht;
deze strijd kan (moet) ik alleen winnen.
Mijn lichaam word zwak, mentaal nog sterk;
de kracht van boosheid, maakt dat ik vecht.
De ziekte verzwakt, de kanker ebt weg,
lichamelijk weer sterker, mentaal bijna weg.
Nooit meer de oude,
maar blij dat ik won.
En nu weer gaan leven,
zoals het ooit begon.