één
de laatste sporen zijn vergaan
vergaan blijf stil
roer niet je trom
bewaak ontwaken
sporen zullen weer verschijnen
aarde
uitgewoonde aarde
sluit je mond
en wacht
verlaat de maan
in duistere bossen
wacht
het ergste
komt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘één’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.