INLOGGEN
«»

met het koppig bloed

ik vouw schaduwen
tot zwarte vogels
die ik oplaat
zonder hoop

ze zweven mijn cel
hun snavels pikken
gaten in mijn aderen
transformeren me tot hel

de horse gaat steigeren
en de sneeuw verbrandt
ik huiver van genot
zo maakt de hemel me kapot

ik schilder muren
met het koppig bloed
dat schimmen plet
tegen de stenen

ze ogen uit de hoek
ik ril en transpireer
schaduwvouwen lukt me
nooit een tweede keer

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘met het koppig bloed’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.