de wachtkamer
je oogt verlegen
tongt een glimlach
die rood spreekt
een mond
vol kleine tanden
wacht de scherpe beet
je blik is zacht
ziet minder kleur
dan ooit gedacht
de zachte lijn
van je gezicht
schaduwt in het licht
je haar is zwart van
chaos in zijn pieken
er in kroelen is genieten
nog sluier je je angst
wacht gelaten op de uren
het kuren gaat nog maanden duren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de wachtkamer’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.