Stoffig en oneffen
stoffig en oneffen
ik scharrel wat
schuifel vooruit
mijn huid looit
ongeduld van jaren
weer heb ik haast
om ruimte te vinden
voor mijn eigen dingen
vol verbazing over de tijd
die gestadig langs
mijn schrale vingers glijdt
zonder dat er iets gedijt
waar op ik terug kan kijken
stoffig en oneffen
zijn de paden die ik ga
wat vroeger breed was
heeft nu de smalte van 1 spa
ben vertrokken maar
mijn thuis is zoek
ik wacht wel even
weet niet hoe het verder moet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-12-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
26/12/2014
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stoffig en oneffen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.