INLOGGEN
«»

De kou van stenen

de kou van stenen


hij schuifelt
gaat langs licht
met donkere plekken

tot hij niet verder kan
voelt tegenstand in
zoeken naar een opening

wil door
naar de andere kant
raakt met onzekere hand

ziet ruimte draaien
stapt zonder houvast
in lopen op de tast

de lichte plaatsen
zijn verdwenen hij rilt
voelt de kou van stenen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

30/11/2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De kou van stenen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.