«»
hij schuifelt
gaat langs licht
met donkere plekken
tot hij niet verder kan
voelt tegenstand in
zoeken naar een opening
wil door
naar de andere kant
raakt met onzekere hand
ziet ruimte draaien
stapt zonder houvast
in lopen op de tast
de lichte plaatsen
zijn verdwenen hij rilt
voelt de kou van stenen
De kou van stenen
de kou van stenenhij schuifelt
gaat langs licht
met donkere plekken
tot hij niet verder kan
voelt tegenstand in
zoeken naar een opening
wil door
naar de andere kant
raakt met onzekere hand
ziet ruimte draaien
stapt zonder houvast
in lopen op de tast
de lichte plaatsen
zijn verdwenen hij rilt
voelt de kou van stenen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
30/11/2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De kou van stenen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.