INLOGGEN
«»

Afasie

Omdat mijn woorden niet toereikend zijn
klinken klanken vanuit eenzame pijn
ik wil je verstaan verward is jouw praten
vaak heb je mijn onmacht in de gaten

dan botsen mijn woorden met je kreten
maar ik ben bij je zal je niet vergeten
terwijl jij steeds hetzelfde doet en zegt
blijft je gezicht eerlijk helder oprecht

zullen mijn woorden ook als klanken klinken
dat we samen in diep isolement wegzinken
toch lach je steeds het ijs is gebroken
ik glimlach ook ja we hebben fijn gesproken

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Pastor
Actief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Afasie’ van Pastor zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.