"IJssie taaien"
Ik was met twee mannelijke klasgenoten op pad
Het vroor dat het kraakte en je had een reuzenzin
om te gaan "ijssie taaien".
Een smalle, niet diepe sloot, werd daarvoor uitgekozen
waar je heel erg voorzichtig een been op uitstak.....
Jahoor, natuurlijk was IK aan de beurt!
Tot aan een dijbeen kleddernat en met stinkende
modder besmeurd
Ik rende naar huis; pa en ma gelukkig niet boos
Inmiddels stijf bevroren was mijn broekspijp en
snel een droge die ik me toen koos De jongens,
tenslotte, lachten me natuurlijk vierkant uit
Zij wel, meer geoefend als zij waren kwamen ze
met de schrik vrij, hun droge kleding kunnen
bewaren.
Dakoyria, 2022.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-02-2022
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Informatie bij het gedicht
"IJssie taaien" : een in mijn woonplaats Vlaardingen destijds gebruikte uitdrukking om aan te geven of ijs sterk genoeg was om erop te staan of te lopen... Uitgeprobeerd werd dit bijv. eerst met een stok, daarna een voet Hield het ijs het ook met een belast been?
© Op dit gedicht '"IJssie taaien"' van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.