Wit is de winter
Wit is de winter
Veluwe in het verre heideland
De wind geselt er z’n wangen
De rust en kou voelt hij navenant
Een rode blos is aan het behangen
Krakend speurt hij door de verse sneeuw
Waar dennentakken bezwijken
Hertensporen vormen het leeuwendeel
Naar sporen zal hij blijven kijken
Vossen op het liefdespad
Een houtduif die tegen een takkenhoop aan zat
Zwijnen hebben er de grond omgekeerd
Vorst die snel trakteert
Muissporen tonen het scharrelen
Genietend van sneeuwvlokken die dwarrelen
Wit is de winter op zijn grijze pet
Z’n vrouw heeft thuis de erwtensoep al klaargezet.
Roel van Ekeris©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-01-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Roel van Ekeris (Actief sinds: 02-02-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wit is de winter’ van Roel van Ekeris zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.