Wintertijd

Ellen Geven

De kou, de dooi, de natte sneeuw
de straten zijn een modderpoel
de somberheid, een grijze meeuw
het is een depressie die ik voel

met mijn mooiste nachtjapon aan
kruip ik naast je voor geborgenheid
zullen we de winter overslaan
nee dat is zonde van de tijd

ik vind een droom van wijd en zijd
twaalf regels lang in schemerlicht
als hoopvolle poëzie in donkerheid
de ochtendzon schijnt in je gezicht.