laatste gedichten 1
er drijven witte wolken
onvertelbare verhalen
drijven voor de maan voorbij
beeldenstorm
de vreemdste vormen
onvoorstelbare, onvoorspelbare
onvatbare, ontastbare
het verhaal
wacht als een adder in het gras
opgepast voor weerhaken
raak de prikkelende draad
niet kwijt
tot bij het eind
zolang er menen zijn
is er geen einder
zoek niet het eind
van nagelaten gedachten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-09-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘laatste gedichten 1’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.