Werkeloos

Gertjan van der Kraan

Werkeloos

’t Was net na kerst, toe kwam daar dat bericht,
Het ontslag was echt aan mij gericht
Op zo’n moment komen vele vragen op je af.
Is dit soms vanwege mijn leven een straf?
Ging ik teveel op in mijn werk?
Maar ik deed toch zoveel voor de kerk
Of was dit werk meer gericht op eigen eer.
Deed ik het wel vol overgave voor de Heer.
Ze bleven komen, al die vragen.
Is dit ontslag, naast de pijn nog wel te dragen.
Al die jaren was mijn werk mijn lust en mijn leven
Ondanks de vele pijn heb ik mij jaren voor mijn baan gegeven
Is dit nu het loon om jaren met pijn te blijven werken
Het is zo gemeen en buiten alle perken.
De belofte om mij financieel het 1e jaar te blijven steunen
Was voor mij totaal geen steun om op te leunen.
Naast mijn baas, waren we vrienden die veel hadden gedeeld
Nu voelde het of ik door diezelfde vriend werd gekeeld.