JETJE
In een tuin vol meerstemmig vogellied
groeit het meisje op, dat door deze tonen
in het schone rijk der muzen mag wonen,
van mensen- en dierenklankenspel geniet.
Haar gave rijst bescheiden, doch taant niet,
ontvangt de eer op het klavier te tronen:
tere vingers maken storm in boomkronen
of zacht zingende zucht uit wuivend riet.
Ze bereist de aardbol met echtgenoot Jan,
vindt overal het vertrouwde toetsenbord,
brengt vele oren in aangename ban.
Eigen stad Breda stuwt zegenrijk en port
om te onthullen wat samengaan kan:
hoe toonkunst de tolk van wijze schrijftaal wordt.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-12-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Jetje van Wijk is een pianiste uit Breda, die zowel in Amerika als Afrika optrad. Alweer vele jaren terug in Breda speelt ze samen met mensen, die daarbij uitleg van letterkunde geven.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘JETJE’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.