VLESELIJKE WENS

Han Messie

Het meisje in de badkuip roert haar benen:
prikkend zeepwater streelt de schaamlippen,
wil een reine schede binnenwippen,
mag overpeinzing met gevoel verenen.

Gladde kamertegels zijn verdwenen:
verlicht loopt ze tussen strand en klippen,
denkt bij branding als woeste witte kippen,
aangemoedigd door schuimende stenen:

"Aan een badpak stel ik slechts deze eis:
laten tijdens elke kust- en zeereis
mijn borsten lustig hun bovenkant tonen.

't Welvende vlees zinge bezitgrage wijs
voor de man, die 'k vol liefde zal belonen,
over zijn leven en wezen tronen."