STRIJKEN.

Cock van den Berg

STRIJKEN.

Ik had 'm tegen de haren in gestreken,
Daarom was hij heel erg boos,
Dat is naderhand gebleken,
Toen hij voor een andere strijker koos;
Een violist met veel gebreken,
Die was voor niks niet werkeloos !

Het schip ging gevaarlijk water maken,
Dus de kapitein beval de sloep te strijken,
Zonder de romp van het schip te raken
En dus heel goed uit te kijken.
Maar de sloep hing keurig in z'n haken
En konden we veilig het water bereiken.

Napoleon dwong ons in een hoekje,
De tegenstand was weergaloos,
Van eigen deeg kregen wij een koekje
En dat was echt een overdose.
Het was een aanval uit het boekje,
Dus toen streken wij de vlag voor de Fransoos.

Hij streek de hand over z'n hart,
Het ging 'm alleen maar om de poen.
We zaten allemaal apart,
Geinterneerd op zijn galjoen.
Onze toekomst was benard,
Want 't losgeld was wel 10 miljoen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 13-01-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Cock van den Berg (Actief sinds: 29-10-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘STRIJKEN.’ van Cock van den Berg zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.