Lakschoenen
Steels kijkt hij naar
de lakschoenen van tante,
dan naar zijn eigen
afgesleten paar.
De neuzen kalend
van het schuiven met
zijn tractor.
Ze zitten heel
gezellig naast elkaar.
Zijn oogjes lijken
de neuzen te boenen.
Hij zegt, en kijkt nog steeds:
“Kedáh, wat lakken
toch jouw schoenen
en ze zijn nog
helemaal niet sleets.”
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Coby Poelman - Duisterwinkel (Actief sinds: 28-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lakschoenen’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.