Lakschoenen

Coby Poelman - Duisterwinkel

 Steels kijkt hij naar
 de lakschoenen van tante,
 dan naar zijn eigen
 afgesleten paar.
 De neuzen kalend
 van het schuiven met
 zijn tractor.
 Ze zitten heel
 gezellig naast elkaar.
 Zijn oogjes lijken
 de neuzen te boenen.
 Hij zegt, en kijkt nog steeds:
 “Kedáh, wat lakken
 toch jouw schoenen
 en ze zijn nog
 helemaal niet sleets.”

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Coby Poelman - Duisterwinkel (Actief sinds: 28-03-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Lakschoenen’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.