«»
Luchtbellen.
Zachtjes en behoedzaam
creëer ik de mooiste luchtbellen,
van groot tot klein.
Verwondering, over de vele kleuren
lijken van een zachte parelmoer
te zijn.
Een voor een verdwijnen ze
zwevend gedragen door
de luwte van de wind.
Totdat deze uiteen spatten,
en iedere luchtbel, geruisloos
zijn einde vind!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 24-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
droomsterActief sinds: 22-02-2014Informatie bij het gedicht:
02-08-2010 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Luchtbellen.’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.