«»
Verdwenen
Verdwijnen doet mijn onzekerheid,
Mijn verdriet en wantrouwen gaan weg.
Ik verlaat de droevigheid,
Alle tranen worden achtergelaten.
Ik verruil ze voor zekerheid,
Blijdschap en vertrouwen komen weer terug.
De vreugde komt bij me,
Ik ben verblijdt,
Gelukstranen komen me achterna.
Wat een paar uurtjes trainen,
Wel niet met je doet,
Ik heb het gezegde nageleefd,
'Wie goed doet, goed ontmoet.'
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Patros FibrosActief sinds: 13-03-2014Informatie bij het gedicht:
Dit gedicht heb ik gemaakt omdat ik, dankzij een weerbaarheidstraining, weer positief ging denken Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verdwenen’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.