INLOGGEN
«»

Verdwenen

 Verdwijnen doet mijn onzekerheid,
 Mijn verdriet en wantrouwen gaan weg.
 Ik verlaat de droevigheid,
 Alle tranen worden achtergelaten.

 Ik verruil ze voor zekerheid,
 Blijdschap en vertrouwen komen weer terug.
 De vreugde komt bij me,
 Ik ben verblijdt,
 Gelukstranen komen me achterna.

 Wat een paar uurtjes trainen,
 Wel niet met je doet,
 Ik heb het gezegde nageleefd,
 'Wie goed doet, goed ontmoet.'

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Patros Fibros
Actief sinds: 13-03-2014Informatie bij het gedicht:

Dit gedicht heb ik gemaakt omdat ik, dankzij een weerbaarheidstraining, weer positief ging denken Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verdwenen’ van Patros Fibros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.