INLOGGEN
«»

Geef je wolken om te spelen

 je gooit ballen hoog
 andere handen vangen
 je fluit een lied de tonen
 blijven ergens hangen
 je voeten dragen je alleen
 ze gaan nog nergens heen
 de weg is onbetreden


 je ogen zien geen horizon
 de lucht kun je niet pakken
 hoort de mensen wel
 maar voelt de grond
 onder je voeten zakken
 je strekt je handen naar ze uit
 en schreeuwt zonder geluid


 ik geef je wolken om te spelen
 de hemel is een blauwe ruit
 zon en wind zijn nu te delen
 de regen koelend op je huid
 de wereld zal weer komen
 als je handen wakker
 worden uit hun dromen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

17/05/2010 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geef je wolken om te spelen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.