«»
Geef je wolken om te spelen
je gooit ballen hoog
andere handen vangen
je fluit een lied de tonen
blijven ergens hangen
je voeten dragen je alleen
ze gaan nog nergens heen
de weg is onbetreden
je ogen zien geen horizon
de lucht kun je niet pakken
hoort de mensen wel
maar voelt de grond
onder je voeten zakken
je strekt je handen naar ze uit
en schreeuwt zonder geluid
ik geef je wolken om te spelen
de hemel is een blauwe ruit
zon en wind zijn nu te delen
de regen koelend op je huid
de wereld zal weer komen
als je handen wakker
worden uit hun dromen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
17/05/2010 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geef je wolken om te spelen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.