INLOGGEN
«»

Gelooid tot op gebeente

 de zon verdampt
 de mensen op het plein
 en blakert het gesteente

 ze rusten peinzend
 aan de schaduwkant
 gelooid tot op gebeente

 de huizen hoog
 de straten donker smal
 warmte ademt traag verval

 de luiken zijn gesloten
 binnenplaats met groene rust
 koelte die de warmte kust

 stilte spreidt de zomer uit
 vervaagt de middag in siĆ«sta
 de zon is bij de voordeur al gestuit

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gelooid tot op gebeente’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.