samenstaan

Peter Paul Doodkorte

op een bijna lege dam
in de stilste stilte ooit
zichzelf niet sparend
spiegelt ons de koning

meer vernietigend nog
die wie de haat zaait
is het hulpeloos zwijgen
van hen die wegkijken

de willekeur van waanzin
kunnen wij niet wissen
met verborgen verdriet
in voorbij kijkende woorden

juist als eens gestolen
vrijheid dat ons vraagt
is tegen de stroom in
daar verzet fel geboden

zing vecht huil bid lach
werk en bewonder de vrijheid
in nakomend de belofte
dat wij altijd samen staan