Carpe Diem

Door: Mik

Dit is geen zeemanslied. Het gaat niet
over de verre reis naar een onbewoond eiland of
over de achtergebleven vrouwen thuis.

Nee, het gaat over de vrijheid.
De vrijheid die niemand ziet.
Zie de leegte die op het dek te vinden is.

Zie de vaten staan als een sterk geweten,
onberispelijk maar toch vol met leegte,
Zie de mannen staan die drinken de leegte
alsof het het laatste is wat ze nog zouden kunnen.

Zie het schip schommelend en wel,
drijft het verder de zee op.
De tijd tikt voorbij maar we vertikken de tijd te tellen.
De tijd is op.

Er vliegen vogels boven ons hoofd, krijsend en schreeuwend,
alsof ze weten wat er gaat komen.
De accordeon staat als verlaten speelgoed naast het roer,
te wachten op een gewaagde gok.

En daar achterin op het dek, daar zit een man kijkend naar de toekomst.
Hij ziet hoe er gedanst word, hoe er geproost word.
Hij ziet hoe er gefeest wordt alleen al om de vrijheid.
De vrijheid die niemand aders ziet.