je gaf niets bloot
ik zag je kleuren in koraal
langs metershoge riffen
groen ging over in topaal
dat donkerde in kliffen
ik dook en voelde
kartels langs de rots
je gaf niets bloot
in stof vond ik je trots
een school van meer
dan duizend vissen
die dansten op muziek
alleen wij het publiek
ik joeg ze achterna
en dook de afgrond in
voelde hoe je me omsloot
de dood als enige herinnering
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je gaf niets bloot’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.