INLOGGEN
«»

dreven op de schaduw

in je ogen zag ik hoe
gedachten dwaalden
in het niemandsland
zonder gids op nooit
betreden paden, geen
namen bij de hand

we dreven zonder zicht
op de schaduw van
het licht dat in de oude
wereld was gebleven
zelfs woorden hadden
hun betekenis vergeten

er was geen angst
het vreemde bleek
vertrouwd in het ervaren
ontmoetten ander paren
regen ons tot snoer
omcirkelden de tijd

voelden ons bevrijd
konden verder kijken
dan de eeuwigheid
raakten goddelijke elementen
keken zonder heimwee terug
op onze aardse sedimenten

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dreven op de schaduw’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.