Engelenkuikens

Zywa

Niets hadden we nodig, we botsten
gewoon en lagen door elkaar
als dat zo uitkwam, een nest
vrienden die elkaar weten te vinden
hoe ver we ook uitgevlogen zijn

Engelen geworden, wie had dat gedacht!

Onze zielsverbondenheid
zo vertrouwd op het eerste gezicht
bij elk weerzien - eeuwig jong
is dan mijn kuikenhart, mijn huid
van vlees en bloed, eeuwig jong

onze geest - maar onwennig
afstandelijk zijn onze vleugels
onze wangen en de luchtkussen
die aan onze lippen ontglippen
of ze ontstegen zijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 22-01-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)

Informatie bij het gedicht

Bundel "Groet van toen"

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Engelenkuikens’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.