Een zwaaivriendin
Mijn zwaaivriendin loopt langs... Ik ken haar verder
niet; zij is vergezeld van haar hond
Nooit vergeet ze mij zodra zij me ziet Een hand gaat
gedecideerd omhoog Voor ik het weet is zij al
verdwenen en zie ik haar verder niet
Wel zo leuk, zo'n ritueel... Bij mijn huidige huisarrest
geeft het me veel!
Uitzien doe ik alweer naar de eerstvolgende keer;
vast en zeker komt en groet zij me weer.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-03-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een zwaaivriendin’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.