«»
stukgeslagen illusies,
brokstukken van goede wil,
restanten van vriendschap.
Moede(loos) is mijn hart,
hoop(loos) mijn toekomst.
Mijn eigenwaarde terug naar nul,
door kritiek
door onverschilligheid
door liefdeloosheid
De scherven van wat eens
'n hoopvol, optimistisch mens was.
Niet meer te lijmen! Of toch?
NIETMEER TE LIJMEN
Ik veeg de scherven bij elkaarstukgeslagen illusies,
brokstukken van goede wil,
restanten van vriendschap.
Moede(loos) is mijn hart,
hoop(loos) mijn toekomst.
Mijn eigenwaarde terug naar nul,
door kritiek
door onverschilligheid
door liefdeloosheid
De scherven van wat eens
'n hoopvol, optimistisch mens was.
Niet meer te lijmen! Of toch?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 01-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
hortense quijsActief sinds: 13-04-2020Informatie bij het gedicht:
Datum 1987 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘NIETMEER TE LIJMEN’ van hortense quijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Vriendschapsgedichten
Nieuwste gedichten
- een vriend
- Voor een echte vriend/llover
- schenken
- [ Het gaat ]
- [ Wat is de prijs ]
- [ Ik tel mijn vrienden ]
Best beoordeelde gedichten
- Een vriend is iemand
- Dan krijgt drift de...
- Een roos wil ik je geven
- Eigen geluk of...
- Zonnetje
- De twinkeling in je ogen