NIETMEER TE LIJMEN
Ik veeg de scherven bij elkaar
stukgeslagen illusies,
brokstukken van goede wil,
restanten van vriendschap.
Moede(loos) is mijn hart,
hoop(loos) mijn toekomst.
Mijn eigenwaarde terug naar nul,
door kritiek
door onverschilligheid
door liefdeloosheid
De scherven van wat eens
'n hoopvol, optimistisch mens was.
Niet meer te lijmen! Of toch?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
hortense quijs (Actief sinds: 13-04-2020)
Informatie bij het gedicht
Datum 1987
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘NIETMEER TE LIJMEN’ van hortense quijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.