INLOGGEN
«»

Vier heel oude makkers

Zij troffen elkaar graag voor opnieuw een praatje
en een pijpje, op een houten bankje gezeten;
meer een soort schraag

Zij straalden veel gemoedelijkheid uit zoals zij
vieren daar zaten
Twee ervan met een pet met klep, één met een
gebit vol gaten...

Vriendelijk groetten zij voorbijgangers, het was
éventjes om een kort praatje te doen
Het oudste opaatje droeg best wel waardig,
zijn beschadigde bloeddoorlopen oog, met zijn
laatste restje innerlijk fatsoen

De andere twee keuvelden in hun onverstaanbare
dialect over kennelijk hun wederwaardigheden
Allen hadden één ding gemeen: het stiekeme
gluren naar een passerende beeldschone vrouw...

Één merkte meer dan verlangend op dat hij nu
eindelijk wel eens koffie wou!

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-08-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vier heel oude makkers’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.