INLOGGEN
«»

Lieve naaste buren

De vermoeidheid zie ik in haar ogen staan
als zij me bedankt voor mijn bezoek
Mijn arm wordt wat beetgepakt als zij me
nog doet een reëel verzoek.

Haar man zit er stilletjes bij, kent nog steeds
wel mij Ik kreeg wat koffie met een koekje
erbij.

Ik bracht hun een Paasplantje, zélf onlangs
bij een spel verkregen Bij mij is dat overbodig,
ik zat er niet om verlegen.

Ik kijk wat rond hoe het vérder hier gaat,
een actie die ook míj wel beslaat.....
Het zijn toch mijn búren die ik zolang al ken!
Ooit moeten leven zonder hen, waaraan ik
vast dan niet wen.

Dakoyria, 2018.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-03-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lieve naaste buren’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.