INLOGGEN
«»

Een préttig soort bezordheid

Heel blij belt zij me 's middags op
en wenst me een vrolijk Pasen!
Terloops informeert zij nog bij mij:
Zeg, hoe sta je er eigenlijk bij?

Wat ga je eten, wat ga je dóen?
Zorg je góed voor jezelf met vol-
doende poen?

Het foontje doet me heel goed,
zij klinkt erg betrokken en bezorgd.

Ik besteed mijn dag aan wat lichte klus,
deel ik haar mee en ik ben daarmee
tevree; Ik lees wat, dicht en kijk t.v.
Opgelucht legt zij neer, het viel alles
reuze mee.

Dakoyria, 2017.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-04-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een préttig soort bezordheid’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.