Voor een onbekende vriend

Ton Jurriansen

De mist verdwijnt, lichten gaan aan
de zon schijnt, ik kan het leven weer verstaan
de uren lopen door mijn hoofd hun reis
langs velden en dalen onder een lucht van grijs

Ver weg huilt de nacht, daar zwijgt een lied
daar is de tijd omgebracht in stil verdriet
daar vallen muren, daar verliest het licht
in helse vuren, de pijn in jouw gezicht

Ik ken je niet en jij mij evenmin
maar jouw verdriet pak ik vast in een zin
ik gun jou, onbekende vriend van verre
een hemel blauw met goudgele sterren

Vriendschap tussen mensen
kent geen verboden of grenzen
vriendschap zorgt voor banden
tussen mensen uit alle landen