Voor een vriend

Ton Jurriansen

Wie kan begrijpen
wat ik ben en was
wie kan weten
van mijn gebroken glas
wie hoort mij aan
bij stil verdriet
wie neemt mijn woorden
en veroordeelt ze niet

Wie is er om te lachen
bij uitbundig plezier
voor mijn stoere verhalen
als ik de wereld versier
wie houdt mij tegen
als ik zonder gevoel
stoer en verlegen
streef naar een nutteloos doel

Jij bent er gewoon
ook als ik er niet om vraag
als de lichten doven
de koffer te zwaar die ik draag
jij pakt mijn hand
wijst me over bergen heen
jij zegt tegen mij
je bent nooit alleen