INLOGGEN
«»

Graag vergeven...

Láng had ik haar telefonisch niet gesproken;
schrok van haar danig verzwakte stem...
De verstandhouding was dan bekoeld wel,
maar vergaf het haar graag die ik toch zo
toegenegen ben.

Geheel uit de weg gaat zij nu te belastende
zaken, zo vertelde ze uitgebreid mij.
Wat zal ik haar nog willen raken waarmee ze
me zo kwetste, ik ga eraan voorbij!

Zij is nu echt oud en onderging veel lichamelijk
zeer en leed
Wat nu nog telt is de jarenlange vriendschap en
haar situatie die mij toch wel erg speet.

Zou ik me nog bekommeren om wat dwaze
woorden? De wind die hen met zich nam, hóórde...

Dakoyria, 2016.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Graag vergeven...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.